Bu günlerde karmakarışık duygular içerisindeyim. 1 ayı geçkin süredir maddi ve manevi sıkıntılar ruhumu sarıp sarmalamış durumda... Her şey de bir hayır vardır diyen inancımın gereği başıma gelen her musibetin bir hayırdan öte olmadığını düşündürüyor.
Beynin İsyanda...
Beynim olayları akıl süzgecinden geçirdikten sonra , her olayın derinliklerinde bir mantıklı hareket aramaya koyuluyor. Bazı zamanlar kelime oyunları ile aklımı bulandırarak isyana kadar sürüklenerek asi bir beyin oluveriyor. Tam beyinde isyana dönüşenler dilimde haykırışa dönecekken....
Dilim Sükutta...
... Dilim sükut ederek , susmasını biliyor... Dilim inadına susuyor. Kimsenin bilmemesi gerekenleri içinde tutuyor ve haykırmadan kendi içine patlatıveriyor duygularına tercüman olacak cümleleri... Tam da dilim beynimin peşine düşmüş giderken , birden bire kalbim çıkıyor önlerine....
Kalbim Tevekkülde...
''... Nereye böyle... nereye gidiyorsunuz'' diyor... Hayırda Allah'tan , Şerde Allah'tan diyerek dumura uğratıyor beynimi ve dilimi... Bizi yaratan Rabbimiz bize ne verdiyse ona sabretmeli ve şükretmeliyiz diyor. Kalbim beynime ve dilime sırtını dönerek... ALLAH diye zikire başlıyor... Artık beynin devre dışı kaldığı , dilin damağa yapıştığı ve Kalbin Allah dediği andayız...
Allah de kalbim Allah de...
Vural Egemen SARIGÖZ
31/08/2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder